Kostas Sitopoulos
Για την πλειοψηφία των σταθμών είναι ένα ερώτημα που έχει λυθεί εδώ και καιρό. Η μήπως όχι? Και όμως υπάρχουν ακόμη ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών που πιστεύουν στην «ποικιλία» των εκπομπών.
Να διευκρινίσουμε αμέσως ότι η δημιουργία ζωνών με παραγωγούς στο ραδιόφωνο ΔΕΝ έχει ως κύριο σκοπό να…διατηρείς λιγότερους παραγωγούς για οικονομικούς λόγους. Αυτό είναι μια παράλληλη πραγματικότητα που ισχύει φυσικά, με την λογική ότι λιγότεροι άνθρωποι «κοστίζουν» συνολικά λιγότερο στο σταθμό.
Και όμως ΔΕΝ είναι αυτός ο ουσιώδης λόγος που ένας σταθμός πρέπει να έχει ζώνες στο πρόγραμμα του. Δίωρες, τρίωρες και τετραώες καθημερινές ζώνες Δευτέρα με Παρασκευή.
Σε καποιες περιπτώσεις ορισμένοι σταθμοί έχουν 6ημερες ζώνες, σε καποιες άλλες προτιμούν ειδικά για το Σαββατοκύριακο να διατηρούν διαφορετικούς παραγωγούς ραδιοφώνου πάλι με ζώνες φυσικά. Πάντα στο παιχνίδι υπάρχει ο οικονομικός παράγοντας προφανώς ΑΛΛΑ δεν ειναι αυτος ο λόγος της ύπαρξης των ζωνών.
Μελέτες με τη σέσουλα που αφορούν την οργάνωση του προγράμματος των δημοφιλέστερων ραδιοφωνικών σταθμών παγκοσμίως, εδώ και χρόνια, καταλήγουν στο εξής απλό συμπέρασμα. ΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗ.
Δευτέρα με Παρασκευή, την ώρα που πάνε στη δουλειά, η την ώρα που βρίσκονται στη δουλειά, η την ώρα που επιστρέφουν από αυτήν. Με μια λέξη ο αγαπημένος εκφωνητής είναι ΣΥΝΉΘΕΙΑ. Και τις συνήθειες κακές – καλές δεν τις κόβεις εύκολα.
Οπότε είναι πολύ εύκολο να αντιληφθεί κανείς το γιατι ο ακροατής αποσυντονίζεται όταν καθημερινά άξαφνα την ίδια ώρα ακούει αλλον εκφωνητή. Τα χάνει. Και δεν θυμαται πια μερα ακουσε ποιόν και γιατί, τόσο απλό. Ως αποτέλεσμα? Μπορεί και να αλλάξει σταθμό.
Και αυτό, παρα το γεγονός ότι το 75% – 80% περίπου της επιτυχίας ενός μουσικού σταθμού είναι η μουσική. Στους ενημερωτικούς δε σταθμούς είναι συντριπτικά τα νούμερα, υπέρ των παρουσιαστών σε καθημερινή βάση.
Ο ακροατής θέλει κάθε μέρα την ίδια ώρα που ακούει συνήθως ραδιόφωνο, να ακούει τον αγαπημενο του παρουσιαστή. Ακόμη και στο Διαδίκτυο όμως που οι συνήθειες των ακροατών και ο τρόπος ακρόασης είναι διαφορετικός και εκεί, φαίνεται από έρευνες ότι ο ακροατής θέλει να ακούει τον αγαπημένο του παρουσιαστή κάθε φορά που την ίδια ώρα αποφασίζει να ακούσει έναν σταθμό.
Συνοπτικά λοιπόν τα πράγματα έχουν ως εξής. Κάθε μέρα την ίδια ώρα ο εκφωνητής – παρουσιαστής – παραγωγός πρέπει να δηλώνει το παρόν σε καθημερινή βάση. ΔΕΝ είναι καθόλου καλό να αλλάζει οα εκφωνητής την ίδια ώρα.Οι ακροατές ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ με τους αγαπημένους τους παρουσιαστές στον αγαπημένο τους σταθμό.
Επίσης η ομογένεια του προγράμματος που βοηθάει ένα σταθμό να έχει ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ υποστηρίζεται ακόμη περισσότερο όταν υπάρχουν καθημερινές ζώνες με παραγωγούς. Επιπλέον είναι πολύ πιο εύκολο για έναν σταθμό να δίνει κατευθύνσεις σε λιγότερους ανθρώπους , που καλύπτουν περισσότερες ώρες από ότι σε περισσότερους ανθρώπους με πολύ λίγες ώρες.
Όσο και αν φαντάζει παράδοξο στα μεγαλα capital ραδιόφωνα σε διάφορες πρωτεύουσες του πλανήτη το να έχεις λίγους παρουσιαστές…ΔΕΝ σημαίνει ότι σου κοστίζουν και πολύ λιγότερο τελικά οι παρουσιαστές αυτοί.
Οι οι εκπομπές τους συνολικά και όλα αυτά γίνονται για μία μόνο αιτία, που είναι η συνήθεια των ακροατών. Εκείνοι είναι αυτοί που απαιτούν συγκεκριμένους παρουσιαστές κάθε μερα, οι οποίοι το εισπράττουν αυτό με το…παραπάνω.
Και επειδή…είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει το χρήμα με τον ένα η με τον άλλο τρόπο είναι ΠΑΝΤΑ μέρος ΚΑΙ του ραδιοφώνου που είναι επιχείρηση φυσικά, πελάτες, διαφημιστικές εταιρείες κτλ και εκείνες θέλουν σε καθημερινή βάση τα ίδια πρόσωπα στο μικρόφωνο.
Διότι ένα προιόν χρειάζεται έναν καθημερινό τακτικό εκπρόσωπο.
Κατά συνέπεια οι σταθμοί χρειάζονται ζώνες με παραγωγούς.
Ομως εδώ προκύπτει το ερώτημα τι γίνεται με εκείνη την ατελείωτη λίστα των σταθμών που , λόγω οικονομικής δυσχέρειας ΔΕΝ έχουν την «πολυτέλεια» να συντηρούν πια παραγωγούς σε καθημερινή βάση?
Είναι προφανές ότι μέρος αυτων των σταθμών προσπαθούν να «γεμίσουν» όπως όπως το προγραμμα τους με κάθε λογής ραδιοφωνική παρουσία. Το οποίο μάλιστα τελικά αποδεικνύεται πως δεν φέρνει και το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η δυσχέρεια και η οικονομική κατάπτωση που έχει δυσκολέψει τους ραδιοφωνικούς σταθμούς εδώ και αρκετά χρόνια, έχει φερει σαν αποτέλεσμα οι παραγωγοί να είναι ότι να ναι από όπου να ναι σε πολλές των περιπτώσεων. Και αυτό δεν είναι καλό ούτε για τους σταθμούς ούτε για το ίδιο το ραδιόφωνο φυσικά.
