broadcastnews
Οι ταινίες δημιουργούν έναν φανταστικό κόσμο που όμως εμπεριέχει στοιχεία του πραγματικού. Το
σκηνικό, τα κουστούμια, τα πρόσωπα και ο διάλογος δημιουργούν μια αναπαράσταση μιας άλλης
πραγματικότητας.
Ο διάλογος αποτελεί ένα από τα πιο βασικά στοιχεία μιας ταινίας που πολύ εύκολα μπορεί να
χρησιμοποιηθεί με λάθος τρόπο. Ένα από τα αυτά τα λάθη είναι η χρήση του διαλόγου για την
μεταφορά πληροφοριών στον θεατή.
Είναι αυτός ο σωστός τρόπος της χρήσης του διαλόγου; Μάλλον όχι.
Πως μπορούμε να κάνουμε τον διάλογο πιο ρεαλιστικό και να «βυθίσουμε» τον θεατή μέσα στην
ιστορία;
Χρησιμοποίησε τον διάλογο μόνο όταν είναι απαραίτητος
Βασική αρχή σε οποιοδήποτε οπτικοακουστικό έργο είναι να αποφύγεις τον διάλογο όταν μπορείς
και να μεταφέρεις τις πληροφορίες και την ατμόσφαιρα μέσω της εικόνας. Μια εικόνα άλλωστε
είναι χίλιες λέξεις.
Οι πιο δυνατές σκηνές είναι αυτές που δεν έχουν διάλογο, γιατί η εικόνα μπορεί να μεταφέρει
συναισθήματα, ένταση, αγωνία που δεν μπορούν να μεταφερθούν από το λόγο.
Όταν χρησιμοποιείς τον διάλογο σε μεγάλο βαθμό η ταινία χάνει την αφηγηματική της δύναμη
γιατί ακυρώνεται το βασικό της αφηγηματικό πλεονέκτημα, η εικόνα. Φυσικά στους κανόνες πάντα
υπάρχουν εξαιρέσεις.
Διαμόρφωσε έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα
Ο κάθε χαρακτήρας είναι μια προσωπικότητα που πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο τρόπο ομιλίας,
διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Πριν την συγγραφή του σεναρίου είναι πολύ σημαντικό να
γνωρίσουμε τους ήρωες της ιστορίας. Δεν χρειάζεται να γράψουμε μια αναλυτική βιογραφία αλλά
να εντοπίσουμε το background του χαρακτήρα.
Πως και που μεγάλωσε; Τι οικογένεια είχε / έχει; Τι αδυναμίες έχει; Τι φοβάται;
Αυτά είναι μερικά ερωτήματα που διαμορφώνουν τον ήρωα και του δίνουν πραγματική υπόσταση.
Η ζωή του χαρακτήρα δεν ξεκινάει την στιγμή που αρχίζει η ταινία αλλά προϋπάρχει.
Η ιστορία αποτελεί ένα κομμάτι της εμπειρίας του σε αυτό τον κόσμο. Οι πληροφορίες σχετικά με
την ζωή του μπορεί να χρησιμεύσουν στο σενάριο αλλά πολλές απ’ αυτές μπορεί να μείνουν και
εκτός.
Πίσω από τις λέξεις
Στους διαλόγους δεν χρειάζεται να μεταφέρουμε απλά πληροφορίες. Στην καθημερινότητα
χρησιμοποιούμε τον λόγο για να κρύψουμε πληροφορίες, αφήνουμε υπονοούμενα, λέμε άλλα και
εννοούμε κάτι άλλο, κρύβουμε τον θυμό μας.
Ο διάλογος δεν είναι αφήγηση, αλλά αν χρησιμοποιηθεί σωστά προκαλεί τον θεατή να ψάξει τι
κρύβεται πίσω από το κείμενο, ανάμεσα στις λέξεις, οδηγώντας τον έτσι στην αποκάλυψη της
πραγματικής υπόστασης και των κινήτρων του εκάστοτε ήρωα.
Δώσε στους χαρακτήρες μοναδική φωνή
Κάθε άνθρωπος μιλάει διαφορετικά… Ένας teenager, ένα στέλεχος εταιρείας, μία μητέρα, ένα
παιδί. Ακόμη ανάμεσα σε δύο teenager ο τρόπος έκφρασης διαφοροποιείται ανάλογα με τον
χαρακτήρα του καθενός. Τα όρια του κάθε ήρωα πρέπει να είναι ευδιάκριτα. Είναι αδύνατον να
εκφράζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Κάθε χαρακτήρας σε μία ταινία πρέπει να μιλάει μέσα από την οπτική που έχει ο ίδιος για τον
κόσμο και σύμφωνα με το background του.
Διάβασε τους διαλόγους
Πολλές φορές γράφοντας, «ακούμε» τους διαλόγους στο μυαλό μας αλλά αυτό πολύ συχνά
ενδέχεται να μας μπερδέψει. Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβουμε τις αδυναμίες του διαλόγου,
είναι απλός.
Πάρε το κείμενο και διάβασε τους διαλόγους δυνατά. Υπάρχει τεράστια διαφορά όταν ακούμε το
κείμενο από το να το αναπαραγάγουμε στο μυαλό μας.
Αυτός είναι ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος να εντοπίσουμε λάθη και σημεία που ‘κολλάνε’ την
ροή της ιστορίας.
