Δεν θέλω να φανώ υπερβολικός, αλλα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 90, το μύθευμα ότι το επάγγελμα του ηχολήπτη στα ραδιόφωνο πεθαίνει, ήταν από τότε της μόδας. Περιττεύει νομίζω να πω, πως έκτοτε και την τελευταία εικοσαετία, το είδος του «ραδιοφωνικού ηχολήπτη» ζει, και δεν είναι ακόμη είδος υπό εξαφάνιση.
Εάν έχουν υπάρξει μειώσεις στις θέσεις εργασίας ηχοληπτών ραδιοφώνου? Πολλές. Όπως άλλωστε σε όλους τους κλάδους και για όλα σχεδόν τα επαγγέλματα λόγω οικονομικής κρίσης και τελευταίως και λόγω της πανδημίας. Αυτοι είναι οι λόγοι. Όχι η ύπαρξη υπολογιστών.
Εάν κινδυνευει το επάγγελμα του ηχολήπτη στο ραδιόφωνο? Ναι, αλλα οχι και του σύγχρονου ηχολήπτη με skills. Εάν – ακόμη – υπάρχεις στο χώρο και απασχολείσαι ως ηχολήπτης ραδιοφωνου με μοναδικό αντικείμενο εργασίας που και που να σηκώνεις κανενα fader για μικρόφωνο με έναν δημοσιογράφο απέναντι σου, και άντε, να του βαζεις και κανενα τραγουδακι, τότε ναι, έχεις πρόβλημα.
Ο ηχολήπτης ραδιοφώνου του σήμερα λόγω τεχνολογίας είναι σαφώς ένας διαφορετικός επαγγελματίας από ότι ήταν πριν 35 χρόνια, στο ξεκίνημα της ιδιωτικής ραδιοφωνίας. Καταργήθηκαν τα μπομπινόφωνα, τα κασσετόφωνα, τα πικάπ, οι τσιγκλιέρες, τα cd player κτλ και στην θέση αυτών, ήρθαν οι υπολογιστές, οι υπολογιστές, οι υπολογιστές και οι υπολογιστές. Και? Εσυ τι κάνεις, μένεις άπραγος?
Ελπίζω, να μην ελπίζεις ότι θα γίνουν και πάλι της μόδας στα ραδιοφωνικά studio μπομπινόφωνα, κασσετόφωνα, πικάπ, τσιγκλιέρες, και cd player. Οκ, συμφωνώ μαζι σου ωραία θα ήταν, και εμένα μου αρέσει το vintage περιβάλλον. Καλό όμως είναι να είμεθα ρεαλιστές και ουχι ονειροπόλοι.
Δεν υπονοώ ότι όλοι οι σημερινοί ηχολήπτες έχουν τεχνογνωσία 80s φυσικά. Ίσα ίσα. Η τεχνολογία έχει αλλάξει εντελώς το ραδιοφωνικό σκηνικό και οι υπολογιστές είναι οι πρωτομάστορες σε αυτή τη διαδικασία. ΟΜΩΣ. Νέο τεχνολογικό περιβάλλον σημαίνει νέες ανάγκες σε γνώση.
Κάποτε έκανες μοντάζ στο production σε μπομπίνες, ψαλίδι εδώ ψαλίδι εκεί, ακόμη και με κασέτες με συνεργάτη σου έναν στυλό Bic. Μετα ήρθαν τα mini disc, τζινγκλιέρες, και κάποια στιγμή τσουπ, έσκασε και το 360 systems με σκληρό δίσκο στα χέρια σου. Τώρα ΌΛΑ αυτά είναι άφαντα και μια οθόνη σε κοιτάζει μόνο καθημερινά.
Το λες και ερωτική σχέση. Software, software, software everywhere. Ε και ? Τι θα γίνει? Θα αλλάξεις επάγγελμα? Μπορείς φυσικά, άν έχεις απογοητευτεί, η απλώς δεν έχεις γοητευτεί από τον υπολογιστή. Αληθεύει ότι αυτό έπραξαν πολλοί ηχολήπτες ραδιοφώνου μέχρι τώρα. Τα παράτησαν.
Αυτό όμως έχει συμβεί και σε πολλά άλλα επαγγέλματα. Ίσως κάποια στιγμή, αποφάσισες να αλλάξεις επαγγελματικό κλάδο. Ήσουν δικηγόρος και έγινες ταξιτζής, ήσουν αρχιτέκτονας και έγινες ασφαλιστής. Οκ δεν αντιλέγω, τυχαίνει. Αλλα αυτό το φαινόμενο παρατηρείται σε ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΗΧΟΛΗΠΤΩΝ.
Και ερχόμαστε στον σημερινό ηχολήπτη, η εάν θέλεις τον ΤΕΧΝΙΚΌ ΉΧΟΥ του σήμερα. Τι χρειάζεται να γνωρίζει έστω θεωρητικά και είναι ποια ειναι τα skills πρέπει να διαθέτει κάποιος για να είναι ηχολήπτης ραδιοφώνου.
Καταρχήν να συμφωνήσουμε σε αυτό. Αν εξαιρέσουμε τους ενημερωτικούς και τους αθλητικούς ραδιοσταθμούς που διαθέτουν άφθονους δημοσιογράφους, για όλα τα υπόλοιπα ραδιόφωνα ψυχαγωγικά και μουσικά, το «είμαι ηχολήπτης στη κονσόλα του αέρα καθημερινώς» είναι λόγια του αέρα. Όνειρο που πάει, πέρασε. Ναι, εάν εργάζεσαι σε ενημερωτικό σταθμό, τότε τα δάχτυλα σου ανεβοκατεβάζουν τα fader της κονσόλας συνέχεια, για να μπορεί ο δημοσιογράφος να κάνει εκπομπή, δεν αντιλέγω.
Να πουμε βέβαια εδώ ότι στο εξωτερικό υπάρχει πάντα ηχολήπτης για τον αέρα αλλα και οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι εφόσον μπορούν και το επιθυμούν…αγγίζουν κάποια fader έστω και σε μικρή κονσόλα, και με το άγρυπνο βλέμμα του ηχολήπτη βάρδιας. ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυτό.
Αρκεί να υπάρχει ΠΆΝΤΑ ηχολήπτης βάρδιας. Για να μην παρεξηγηθούμε το αναφέρω. Είπαμε, αν «πέσει» ο σταθμός, πρέπει πάντα να υπάρχει τεχνικός βάρδιας να επέμβει.
Και ας έχει φτάσει η τεχνολογία στο σημείο να μπορεί ένα restart από μια off air κατασταση να γίνει και αυτόματα με back up σύστημα, η remotely βεβαίως.